ครั้งที่ผมได้มีโอกาสยืนมองดวงดาว

ทุกๆ ครั้งที่ผมได้มีโอกาสยืนมองดวงดาว กับสายลมที่พัดพาเอาความหนาวมากระทบกับร่างกายส่วนลึกของห้วงหัวใจมันมักจะ คอยตอกย้ำให้ตัวผมรู้ว่า……………………………
ครับ วัสดีเพื่อนๆๆนะ ผมชื่อ ปลี (ชื่อเล่น) สามปีที่แล้วผมดั้ยมีโอกาสรู้จักกับสาวน้อยคน1ครับ เค้าชื่อ หยี (ชื่อเล่น). หยี เป็นผู้หญิงตัวเล็กตัดผมสั้นแบบสาว ม. ต้น นะ แต่ว่าเค้าน่ารักมากครับ มีรักยิ้มที่ดูดีมากเลย
พวกเราสองคนอยู่หมู่บ้านเดียวกันครับ แต่ว่าเค้าอยู่หน้าหมู่บ้านส่วนผมอยู่ท้ายหมู่บ้านครับ พวกเราไม่ค่อยจะดั้ยเจอกันบ่อยครับ ถึงแม้ว่าเราจะอยู่หมู่บ้านเดียวกันก็ตาม เราจะได้เจอกันก็เป็นแค่ช่วงปิดภาคเรียนครับ. หยี เป็นพี่สาวคนโตของครอบครัวจึงทำหั้ยเค้าทำงานบ้านเก่ง และมีระเบียบมาก  (ผู้ชายเราก็ปลื่ม ญ แบบนี่แหละน้อ)  อิอิอิ . ตอนที่พวกเรายังอยู่ที่บ้าน ถ้าวันหนัยที่ หยี ไม่มีงานที่บ้านหรือว่าว่างจากการไปส่วนกับพ่อแม่ของเค้า เค้าก็มักจะมาเยี่ยม คุณ ปู่ กะ คุณ ย่า ของผมครับ และถ้าวันหนัยถ้าเกิดผมอยู่บ้านด้วย หยี ก็จะมาคุยเล่นกับผมเป็นบ้างครับ บางครั้งถ้าเค้ามาเห็นห้องผมดูไม่ค่อยดี เค้าก็มักจะมาจัดและกวาดห้องทำความสะอาดหั้ยด้วยครับ (น่ารักมากครับ) ส่วนผมบางวันถ้าไม่อยากไปเล่นบอลกับพวกเพื่อนๆๆ ผมก็มักจะไปเล่นกับน้องๆของ หยี ที่บ้านของเค้าครับ บางครั้งก็ดั้ยสนทนากับแม่ของ หยี ด้วย นะครับ แรกๆผมตื่นเต้นมากครับแต่พวกเราก็เข้ากันดั้ยดี ที่สำคัญครอบครัวของ หยี นั้นเปิดไฟเขียวหั้ยพวกเราครับ ครอบครัวของผมก็เช่นเดียวกัน. มีคนรัก ดีดีแบบนี้อยู่แล้วแต่ผมก็ยังไม่รู้จัก คำว่า พอดี สะเท่าหรั่ยเลย ครับ ผมก็แอบคุยกะ สาวๆๆที่ต่างๆอีกหลายๆๆที่นะ ครับ (เลวมากนาย ปลี) บางครั้ง หยี จับดั้ยแกก็น้อยจัยแต่ว่า อภัย ครับ อาจเป็นเพราะอย่างงั้นน้อ มันจึงทำหั้ยผมดั้ยจัยและทำซ้ำซากนะ พอช่วงปีใหม่ม้งมาถึงครับ ผมก็ดั้ยเจอแกอีก หยี ใส่ชุดม้งดั้ยน่ารักมากๆๆ ครับ หยีเดินเข้ามาชวนผมไปโยนลูกช่วงครับ แต่ว่า ผมต้องเป็นพิธีกร อยู่บนเวทีนะ เลยบอกแกว่าหั้ยปัยโยนกับคนก่อนอื่นก็ดั้ย แต่แกก็ไม่ยอมครับแกจะรอ ผมเลยบอกว่ารอก็ดั้ยนะแต่นาน ส่วนผมก็ยืนบนเวทีคอยจับคู่ห้ยวัยสะรุ้น และบนไปเลื่อยๆ จนบ่ายครับ ส่วน หยี ก็คงเบื่อแกเลยเดินกลับบ้านแบบเซงๆ แต่ว่าตอนนั้นผมกลับไม่เคยรู้สึกอารัยเลย แบบว่าไม่สนใจด้วยนะ วันต่อมาผมไม่เป็น พิธีกร แล้ว หยี จึงชวนผมไปเที่ยวงานที่ต่างหมู่บ้านครับ เราเลยไปขออณุญาติ จาก พ่อแม่ของหยี แล้วก็ออกเดินทางครับ สนุกมากเลยครับตอนปัยนะ และแล้วพวกเราก็ไปถึงที่งานครับ เราเริ่มต้นด้วยการเดินชมรอบๆๆงานก่อนครับแล้วค่อยหาอารัยกิน เราก็เริ่มเดินเที่ยวในงานเลยๆ แต่ว่าคนเยอะมากๆๆๆแบบว่าแน่นเลย พวกเราเลยแอบไปเล่นเกมส์ปาลูกโป่งนะ แต่ว่าระหว่างที่พวกเรากำลังปาโปงกันอยู่นั้นและ ครับ ก็เกิด ฟ้าทะล่ม ดิน ทะลาย ครับ เพราะว่ามีสาวกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาหาพวกเราครับและแน่นอนว่า……….เรือดำน้ำ ชน กับ เครื่องบินครับ ตอนนั้น หยี ทำหน้า งง ใส่ผมครับ แต่ว่าผมไม่งง นะ และแล้วมี ญ คน1 เค้าชื่อ Hli(ชื่อเล่น) ก็เดินมาชุดผมออกจากวงครับแล้วแกก็เริ่มถามเลยครับว่า คนที่มากับผมคือครัย อิอิอิ ผมไม่ตอบครับ ดั้ยแต่บอกว่าเดียวค่อยโทหา แล้วผมก็เดินเข้าปัย สะกิด หยี แล้วเดินออกจากวงไป บรรยากาศตอนนัน้ แบบว่าคงเที่ยวไม่หนุกแล้วครับ หยี จะกลับบ้านอย่างเดียวเลย ผมเลยพาแกกลับบ้านครับระหว่างที่กลับนั้นความรู้สึกมันต่างจากตอนมามากๆๆเลย ครับ ผมค่อยๆๆคับมอไซ ไปเลื่อยๆ ส่วน หยี ก็ร้องให้ไปเลื่อยๆ ครับ ผมไม่ไกล้าคุยกะแกเลยนะตอนนั้น พอมาถึงบ้าน หยี ก็หั้ยผมไปส่งที่บ้านแล้วผมก็กลับบ้านผมครับ หลังจากนั้น พวกเราก็ต่างคนต่างกลับโรงเรียนครับ แต่ว่าก็ยังติดต่อกันอยู่นะ ตอนนั้นพวกเราเขียน จ ม หากันตลอดเลย ครับ และแล้วปิดเทอมใหญ่ หัวใจว้าวุ้นก็มาถึงครับ เราต่างก็กลับบ้านครับสุดท้ายก็มาเจอกันจนได้ แฮะๆๆ หยี ก็ยังคงน่ารักเหมือนเดิมครับ พอพวกเรากลับมาบ้านดั้ยประมาณอาทิตย์กว่าครับ ปู่ ของ เพื่อนผมก็เสียชีวิตและผมก็ไปช่วยงานบ้านเพื่อนครับ และโชคดีมากครับเพราะผมดันเสือกไปรุจักกับน้องสาวของเพื่อนผมนะ เค้าน่ารักๆๆๆๆๆๆ มากๆๆ เค้าชื่อ นาง(ชื่อเล่น)แต่ว่านางเป็งลูกครึ่งม้งกับคนพื้นราบนะครับ พวกเราเลยไม่เคยเจอกันมาก่อน ในงานนะ ผมกับเพื่อนๆๆคนอื่นถึงขั้นแย่งกันจีบ นาง เลยละแต่ว่า นาง ก็มาคุยกะผมนะ นาง น่ารักมากครับเวลาพูดนิ และที่สำคัญ นาง ชอบ ร้องเพลง เหมือนผมนะ เราเลยเข้ากันดั้ยดีนะ
นะตอนนั้นผมไม่สนใจ หยี เลย นะ ผมไปคุยกะนางดั้ยสอง ถึงสามวัน ครับ และหยีก็ รู้เรื่องครับ หยี เลยมาหาผม และแกก็ถามผมครับว่า จิง หรือ ไม่ จิง ผมบอกว่าไม่จิงคนที่จีบ นาง นะ คือเพื่อนผม (แนะเรื่องแบบนี้ยังจะกล้าโกหกอีกน้อ อีเลว) แต่ว่าผมไม่รู้ครับว่า หยี นะ ไปคุยกะ นาง มาแล้วนะ อิอิอิขำสิครับ หน้าแตกแน้ว หยีเลยบอกว่า หยี นะ ถาม นาง แล้ว นางบอกว่าผมนั้นแหละที่คุยกะเค้านะ หยี เลยถามผมอีกครั้งว่าจะเลือกครัย สะงั้น ผมบอกว่าผมจะคุยกะ นาง ครับ ตอนนั้นนะ และหยี ก็ ร้องให้กลับบ้านตามเคยครับ วันต่อมา นาง โทมาคุยกับผมครับ นาง บอกว่า หยี นะเข้าไปบอก นาง ว่าหั้ยดูแลผมดีดีนะ (คนอ่านอย่าผึ้งอวกนะ อิอิอิ นี้คือความจริงจ้า) และเล่าอารัยอีกต่างๆๆนาๆๆ นาง บอกผมอีกต่อว่า นางรู้สึกผิดจัง ที่ทำหั้ยผู้หญิงด้วยกันร้องหั้ยนะ นาง เสียใจ ครับ ผมเลยบอกนางว่า ถ้าว่า นาง รู้สึกไม่ดีนะ หั้ยผมกับนางเลิกกันก็ดั้ยนะ จะดั้ยไม่มีครัย ส จ อีกนะ อิอิอิอิ(ง่ายๆๆเลยเรา) นางก็ตัดสายผมทิ้งไปครับแล้วผมก้ไม่ปัยหานางอีกเลย จน งานเสร็จแล้ว แกก็กลับบ้านกะแม่ของแกปัยครับ  ผมกะ หยี หยุดคุยกันดั้ยช่วงนึ่งครับ หลังจากนั้นพวกเราก็ห่างๆๆ แบบห่วงๆๆ นะ จนช่วงปิดเข้าพรรษา มาถึง ครับ ผมต้องกลับบ้านด่วนเพราะพ่อแม่มีปัญหาใหญ่มากครับ พอมาถึงบ้านผมก็ดั้นไปเจอกะ หยี อีกครับแต่ว่าผมไม่รู้เลยว่า ครั้งนั้นจะเป็น ครั้ง สุดท้ายจริงๆๆที่ เรา จะ ดั้ยคุยกันอีก (ผมไม่ดั้ยแปลว่าเค้าจะ….นะ) ผมไม่ปัยหาเค้าอีกเลย แต่ว่าพอมีโทคุยกันบ้างนะ ก่อนผมจะกลับ คืนนั้นประมาณ สี่ทุ่มกว่า เค้าเดนมาหาผมที่บ้านพร้อมกับฝนตกปลอยๆๆ ผมก็งงเลยครับ แต่ว่ายังไม่หยุดทำร้ายน้ำจัยเค้านะ ผมบอกว่าหั้ยเค้ากลับบ้านสะ มันดูไม่ดี นะถ้ามีอารัยพุ้งนี้ค่อยคุยกัน แกก็ตามเคยครับ ร้องหั้ยกลับบ้านผมก็เข้าไปนอนและพอรุ้งเช้าผมก็กลับ ม นะ พอผมไปถึงที่ ม คืนแรก หยี ก็โทมาบอกว่าหั้ยผมกับบ้านอีกครั้ง ผมเลยบอกแกว่าไม่กลับพราะเพิ่งกลับจากบ้านมาเองเค้ามีอารัยก็บอกดั้ยนะ หยี เลย บอกว่าหั้ยกลับปัยแต่งงานนะ ผมรีบ ปะติเสด อย่างเร็วเลยครับ ว่า ยังเรียนนะ ยังไม่อยากแต่งงาน หยี เลยบอกว่าถ้าผมไม่กลับไปแต่งนะ เค้าจะแต่งงานแล้วจิงๆๆนะ ผมเลยบอกต่อว่า ดีนะถ้าเค้าเจอคนที่ใช่แล้วผมก็ดีใจด้วยและแล้วหลังจากนั้นไม่กี่วันแม่ผมก็ โทมาคุยกะผมแล้วเล่าเรื่องต่างๆนาๆ ตอนที่  หยี ปัยที่บ้านผมแล้วบอกวั้ยหั้ยกะแม่ของผมนะเล่าสะยาวเลยแหละ……………………หลังจาก นั้นผมก็ดั้ยยินขาวว่า เค้าแต่งงานจิงๆๆแล้วนะ นะตอนนั้นเองที่ผมถึงรู้สึกดั้ยจิงๆๆว่า ที่จิงแล้ว เราทำบางอย่างพลาดไปนะ ผมไม่รู้ว่าทำไม ต้องคิดถึงเค้าด้วย และมันมากขึ้นมากขึ้น ทุกๆ วันเลย ผมบอกกับตัวเองนะว่ามันสายไปแล้วนะ นาย ปลี ที่จะกลับไปนะ อย่าได้หวังอีกเลย ทำใจสะ แต่ก็ทำไม่ดั้ยเลย ยิ้งเวลาผมกลับบ้านนะ ผมก็จะเอารูปถ่ายของเค้าและ จ ม ที่แต่ก่อน เราเคยเขียนหั้ยกันมาดูนะ (แม่งโคตรเซ้าเลยนิ) เค้าแต่งงานปัยหลายปีแล้วนะ แต่ผมก็ยังคงคิดถึงเค้าและเป็นห่วงเค้าตลอดเลย ถ้ามีโอกาส นะผมอยากจะย้อนเวลาไปนะ เพราะผมยังไม่เคยบอก ขอโทษเค้าเลย แค่อยากจะทำดีหั้ยเค้าสะครั้งนะ แต่ก็ไม่มีหนทางหนัยเลยจะช่วยดั้ย ผมอยู่กับความเจ็บปวดที่ไม่ยอมหั้ยครัยรับรู้ ผมไม่กล้าบอกกับครัยเลย ทุกววันนี้เค้ายังคงเป็นถาพที่ฝังอยู่ในจิตใจของผมโดยที่ผมไม่เคยคิดที่จะ ลืมเลยกับ สาวน้อยคน นี้ นะ……………………………เพื่อนๆๆๆครับ  ถ้าวันนี้พวกคุณมีคนที่ดี อยู่ ข้างๆๆแล้ว ก็อย่าได้มองข้ามนะครับ จงรักษาสิ่งเหล่านั้นวั้ยหั้ยดีดี เพื่อตัวคุณเอง ……คนรักนะ หาง่ายนะ แต่คนที่รักเราแบบนี้คงหายากแน่ๆๆๆเลย รักษาของตัวเองหั้ยดีดีละ คุณจะได้ไม่ทุกข์เหมือนผม นะ……………………………….ขอบคุณครับ
ขอขอบคุณทีมงาน nconcokoj.com ด้วยนะครับ ที่ห้ะยโอกาดหั้ยพวกเราได้แชร์เรื่องราวของตัวเองนะ
ขอขอบคุณอีก ครั้ง จาก ใจ ผู้เขียนเลยนะครับ จงเจริญ
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
ข้อความเหล่านี้ผู้ เขียนไม่ดั้ยมีเจตนาที่จะพากพิงถึงไคร แค่อยากแบ่งปันความรู้สึกดีดีดี ของผู้เขียนเฉยๆๆนะ ครับ ………………………..ปลี ณ๊ จ้งลู่